Un futuro cyberpunk semella manifestarse perante os teus ollos. Fai xa anos que se ven especulando dende o mundo académico, anteriormente dende a ciencia ficción e recentemente dende os círculos de intelixencia, seguridade e defensa das principais potencias, das posibilidades e perigos abertos logo da eclosión e asentamento da sociedade da información. Sempre se sostivo que posuír información equivalía a poder. Neste caso desmedido.
Dende comezos dos 90´s do pasado século foron principalmente autores franceses, como Alvin Toffler e Cédric Thévenet, os que debuxaron un horizonte cheo de ameazas concretadas en hipóteses e conceptos propios de filmes como Xungla de Cristal 4: atopariamonos ás portas do ciberterrorismo e da ciberguerra. O primeiro consistiría na posibilidade de atacar infraestructuras e sistemas sensibles en beneficio da propaganda de grupos-pirata organizados, ideoloxizados ou só vagamente, coa finalidade de crear estados de alarma e vulnerabilidade nas sociedades mediante accións directas, ou combinadas con outras convencionais, dentro dos seus obxectivos políticos contraculturais e antisistémicos. Un escenario de ciberguerra viría propiciado por enfrontamentos abertos ou soterrados entre estados, ou entre eles e organizacións ou corporacións, nunha liorta pola información e polo desmantelamento, vía cibernética, de infraestructura civil ou militar (satélites, telecomunicacións...), como tamén por medio da revelación de segredos na disputa de intereses contrapostos ou de simple desestabilización. Tanto é así que nunca se identificaron aos autores dos ataques a servidores bancarios e gubernamentais estonios (2007), aínda que se sospeita que a Federación Rusa cubriu os feitos, si non foi a causante directa. En contrapartida, Estonia valéuse disto para colocarse baixo a éxida da OTAN. É tan só un exemplo, entre mais episodios recollidos na prensa internacional.
Coa aparición de Wikileaks e as súas revelacións (coñecidas xa como Cablegate ou 11-S da diplomacia mundial, e as que chegarán inevitablemente sexa cal sexa o futuro que lle espere aos seus membros), que afectan a tantas persoas, institucións e gobernos, prodúcese un terremoto de magnitude histórica e ábrese unha era que mudará os sistemas de intelixencia e de recopilación e comunicación de datos. A fuga é unha hemorraxia inmensa que irán contando por fascículos. Está por ver a incidencia que terá nas relacións entre EUA e o resto, aliados ou non, precisamente nunha etapa complexa para o mantemento da súa hexemonía global. Como tamén a nivel interno nos países afectados, entre eles España.
Non estrana que dende algúns, e os seus mass media, se insinúe xa a posibilidade de calificala, co seu fundador Julien Assenge á cabeza, como organización “terrorista”. Supón a chegada pola porta grande do “hacktivismo”: xa temos un novo Bin Laden, sin turbante. Como tampouco o é que os declarados “antiimperialistas”, fora da órbita occidental (como Ecuador ou Venezuela) aplaudan o acontecido e mesmo ofrezan asilo e refuxio.
A estratexia defensiva, polo dagora, non é outra que a de filtrar, minusvalorar e desprestixiar o ocorrido ademáis de facer fincapé nas informacións superfluas en detrimento das mais comprometedoras. Nalgúns lugares toda unha xeración de actores políticos, xudiciais e empresariais relevantes quedará gravemente perxudicado. Estamos ante unha declaración de guerra por parte dunha especie de embrión dun 5º poder global? Con que fins? Qué cantidade e calidade de información posúe a maiores? Terroristas ou filántropos en favor da transparencia e a democracia? Ata que punto son de interés público prácticas ou comunicacións que, pola súa naturaleza, pertencen ao ámbito da confidencialidade? Cales son os límites do oscurantismo gubernamental en democracia? Hai “verdades oficiais” en risco? O que lle faltaba ao estado de desconfianza, desafección e divorcio entre as clases dirixentes e os pobos. Pode que haxa que empezar a revisar tamén as teorías políticas sobor das relacións entre a comunicación mailo poder. Toda unha revolución ante os teus ollos.
Para saber mais:
-ElPais: Gran Hermano se resquebraja
-Entrevista con J. Assange (El País) despois de revelar informes da Guerra de Irak (outubro 2010)
-ElPais: Hacktivismo
-ElPais: El mensaje que no pude oírse
-ElPais: Secretos de Estado (03/12/2010)
-Publico (Escolar.net): El fin de la hipocresía (03/12/2010)
-ElPais: Ciberactivismo, no ciberguerra. (08/12/2010)
-Blog de Suso Baleato (moi recomendable, sobre o tema...)
-Informe Semanal (TVE-1): Wikileaks, el poder al desnudo.
Para acompañar: Blade Runner-Vangelis (End Titles)
É O PRIMEIRO MOVEMENTO SAMIZDAT A NIVEL GLOBAL.
sígueo en Facebook
sígueo en Twitter
No hay comentarios:
Publicar un comentario