domingo, 18 de diciembre de 2011

Á beira de Beiras



Tiven a sorte de estar na Homenaxe Popular a Xosé Manuel Beiras polo cumprimento dos 40 anos da publicación de "O atraso económico de Galicia", que coincide coa súa idade de 75 anos, no Auditorio de Galicia. Foi un acto revitalizante.

Que dicir d´O Beiras que non se teña dito xa a estas alturas? Pouco podo engadir.

Estando na homenaxe, escoitando música, poesía e escoitándoo a el un reflexiona sobre o paradoxal que resulta que namentras as elites das organizacións maioritarias da esquerda galega estaban nos seus respectivos Consellos Nacionais navallándose de tódolos xeitos posibles neste momento tan duro para elas, un só home, conciencia viva e xenuina dun pobo, que entronca co galeguismo histórico de preguerra e que liderou ao BNG ata levalo ás máximas cotas de poder e influenza neste país, reúne a mais persoas arredor de si e do que representa a súa xeración de combatentes antifranquistas (e tamén combatentes antifascistas, anti-oligárquicos e anti-opresión en plena "Democracia") que os partidos mesmos. E reflexiona tamén sobre o importante que é transmitir principios e valores na Política, nesta época de zozobra e confusión xeralizada. Ten isto mais de simbólico ca outra cousa, pero aqueles que son ou pretenden ser "políticos profesionais" deben tomar nota.

Beiras é irrepetible. Mentras el exista existirá a conciencia crítica, a lucidez no análise e a Memoria viva deste pobo. Mais alá de matices ideolóxicos ninguén pode negar a grandeza intelectual e moral de Xosé Manuel, o que fora príncipe e esperanza do galeguismo. Hoxe case un druida moderno que interpreta como moi poucos a realidade que nos tocou vivir. Ábrenos os ollos.

Podería escribir mais e mellor sobre algo disto, pero chega con ver e escoitar o vídeo que adxunto. A proba de que non tódolos políticos son iguais.

"Vivimos a fin dun ciclo histórico e é a hora dos cidadáns, máis alá da obediencia ás organizacións, aínda que sexan as nósas"

Deixo unha descripción de Eduardo Galeano sobre el:

‎"A primera vista parece un león. Y es. Pero tiene la delicadeza del ciervo, la paciencia del gato, la lealtad del perro, la solidaridad de las aves, que se ayudan en el vuelo, el sentido del honor del toro de lidia, que se crece en el castigo, y la inteligencia de los raros hombres que dan prestigio a la condición humana. Gallego tenía que ser."

Este comentario foi publicado no blog A Revolta entre a Mocidade, das Mocidade Irmandiña http://revoltairmandinha.blogspot.com.es/2011/12/millan-fernandez.html