miércoles, 21 de octubre de 2009

Vergoña e sectarismo na TVG



Non ó sectarismo na TVG. Carlos Luís Rodríguez debería ser cesado pola actitude mantida nesta entrevista a Carlos Callón, tan pro-gubernamental. Galicia necesita unha RTVG informativa, imparcial e sin manipulación. Non a outra Telemadrid!

9 comentarios:

Unknown dijo...

como castelanfalante me molesta y me mosquea a situacion que vive o galego e tamen la actuacion del presentador do programa da television publica galega desde que gobierna nuñe feijoo y perdoa por mi castrapo millan

Efraím Díaz dijo...

NO al sectarismo en ningún medio, pero creo que nadie puede evitar defender sus opiniones. Al igual que hace Iñaki Gabilondo, ok, Cuatro es un canal privado, pero ojo yo también he visto en la tvg sectarismo hacia el otro lado que el que se muestra en este video y en la Radio Galega muchos más. Precisamente eso refleja el pluralismo de la sociedad.

Me llama la atención que al principio de la entrevista las preguntas se centran en otro tema que no es el idoma... y hacia donde vá el tema??

El entrevistado no responde a las preguntas que no le interesan, también muestra sintomas de manipular la entrevista, no solo el entrevistado lo hace

Este tema sobre la lengua es un tema totalmente caduco, señores y señoras:

HAY PLENA LIBERTAD LINGÜÍSTICA EN GALICIA, DESDE LUEGO HACIA EL GALLEGO.

Pero

POR QUE EN MI TRABAJO ME OBLIGABAN A HACER EN GALLEGO LAS PROGRAMACIONES, OBLIGAR si obligar, NO SE PODÍAN HACER EN CASTELLANO HASTA HACE POCO.

Eso es libertad???

Os recomiendo un artículo en el siguiente enlace, un artículo con lógica y coherencia que es lo que much@s han perdido en Galicia, que pese a quien le pese es una Comunidasd Autónoma.

http://www.lavozdegalicia.es/opinion/2009/10/21/0003_8050818.htm

Creo que el derecho a vivir en gallego esta plenamente garantizado en Galicia, no hagamos de esta cruzada algo ideológico, además no solo la lengua representa la cultura de un pueblo.

Un saludo.


Por cierto no me caso con PP, ni PSOE y BNG....

Más pensamiento autónomo. Más.

Millán Fernández dijo...

Gracias ós dous por aparecer por aqui outra vez.

Efraím: estas cousas (mais ben o do idioma) xa as temos debatido nalgún outro post, pero ben sabes que eu nunca evito debatilo. Ainda que sexan 100 veces máis:

Claro que ninguén pode tampouco evitar defender as súas opinións, estou dacordo. E así debera ser. Pero nunha televisión pública o que non se pode facer e tratar de criminalizar a unha parte da poboación que lexitimamente se manifestou o outro día, na cara dun dos seus representantes máis coñecidos (neste ámbito da defensa do idioma).

Unha televisión pública non pode deixar de cumplir o seu cometido, que é informar con imparcialidade e transparencia, para convertirse no brazo mediático dunha formación, sexa a que sexa.

Durante a anterior lexislatura, independientemente de que a programación si notara un sensible cambio, os informativos e o tratamento de programas deste tipo era moitísimo máis plural e independente. Pero moitísimo máis. E non o digo eu por capricho. É algo constatable obxectivamente e ademáis xa houbo protestas dende distintos sectores, tamén dende o ámbito periodístico.

Este pseudoperiodista deberia ser cesado, ou dimitir, si tivera un minimo de dignidade profesional, e respetara o código deontolóxico da súa profesión.

O bo deste asunto é que a Galicia de hoxe non é a Galicia de Fraga, que era máis mansiña. Os cidadáns foron tomando consciencia de cidadáns e este tipo de tratamentos xa non se tolera tan fácilemnte.

Penso que esto traerá máis cola.

É indignante o que acontece nesta entrevista: non se lle deixa falar e argumentar ó entrevistado, estáse continuamente increpando, pídeselle que se identifique ideolóxicamente, case trata de ridiculizalo...

E non entendo moi ben o porqué. Bueno si, solo o entendo dende o servilismo a unhas siglas e un goberno. Tamén porque é un rapaz novo e se trata con certa condescendencia. Pero esa non é a función da RTVG.

Que o entrevistado non respondera a cuestións que non lle interesan é unha cousa ben diferente porque está no seu dereito, e faino case todo o mundo constantemente neste tipo de entrevistas.

Polo que respecta ó galego: xa temos discutido moito e xa sabes cal é a miña opinión. Bastante enfrontada á túa, aínda entendendo o teu caso particular.

Decir que en Galicia hai plena liberdade lingüistica hacia o galego, en primeiro lugar, é incorrecto.

En Galicia hai certa liberdade lingüistica, e ata fai ben pouco non existía ningún conflito si non fose polo aproveitamento que uns sectores moi minoritarios fixeron deste conflito sobrevido, importado e artificial.

Como sabes, dende a época primeira de Fraga había pleno consenso lingüistico e un Plan de Normalización que, obviamente trataba de discriminar positivamente á lingua desfavorecida e desacreditada, que ademáis é a propia, para potenciala, co obxectivo de chegar a que houbese igualdade lingüistica e así conseguir a liberdade. Porque previamente non había nin igualdade nin liberdade. Agora tampouco, pero máis.

O bipartito aprobou un decreto que desenvolvía a Lei (plenamente constitucional, por si alguén o dubida) e aí abriuse a caixa dos tronos: Cando se chega ó punto de esixir, como en calquer país plurilingüe (mira Bélxica, por exemplo) un nivel de coñecemento parexo a ámbalas dúas linguas uns síntense discriminados. E precisamente síntense discriminados aqueles que máis facilidades sociais e menos discriminación atopan no cotián do día a día. Aqueles que falan unha lingua cooficial, pero que socialmente está considerada despois de séculos de imposición, a lingua máis válida. É o mundo ó revés.

Millán Fernández dijo...

O teu caso podería resolverse ben da seguinte maneira: Eu estou dacoro na plena liberdade lingüistica sí, pero esa liberdade debe poderse levar a cabo cando previamente haxa unha igualdade. E vou a ser claro: namentras non vexo mal que che esixan que unha parte sexa nun idioma. E menos a ti, que eres galego e manexas o idioma tan ben coma min. Na función pública débese acreditar dominar as dúas, ó mesmo nivel. Porque aquí hai dúas linguas. 50%-50%. Ninguén pide discriminar o castelán, nin nada parecido. O que se pide é un tratamento igual.


Parto de que sin a igualdade das dúas linguas non pode haber liberdade real. E, como sabes, non hai igualdade cando o 99% da oferta comunicativa está nunha lingua, non hai igualdade cando nas clases o 90% do profesorado che fala nunha lingua, non hai igualdade cando menos do 1% das sentenzas xudiciais en Galicia son en galego. Tampouco hai igualdade cando discriminan ós galegofalantes nas empresas, ou en calquer outro ámbito.

E sí, é verdade que Galicia é unha Comunidade Autónoma, eso xa o sabemos. Pero é Comunidade Autónoma porque antes ca nada é un país cunha cultura, unha lingua e uns rasgos característicos propios.Tamén con outro idioma, outras realidade e unha pluralidade cada vez máis enriquecedora. Si Galicia, Euskadi e Catalunya non fosen CCAA as demáis non o serían, porque foron elas as que forzaron o proceso descentralizador. Pero ademáis, como somos autónomos (dentro da Constitución) para decir a nosa política lingüística pois víñase levando a cabo unha que potenciaba a lingua propia, pero non a costa da outra que tamén é nosa e queremos, para chegar a acadar a igualdade real.

Millán Fernández dijo...

Polo tanto: non, o dereito a vivir plenamnete en galego non está garantizado en Galicia. O dereito a vivir plenamente en castelán sí. Pero o lóxico é non vivir plenamente nunha soa lingua, senón poder ter unha vida plena e vivir en dúas, en tres, en catro ou en cinco.

Conoces a algún galego (menor de 65 anos) que non sepa falar castelán?eu a ninguén. Hai moitísimos galegos que non só non saben falar o galego, senón que o desprezan. Pero a min non me importa que non o usen, nin tan siquera que o desprecen si queren. O que me importa é que aqueles que o usamos teñamos os mesmos dereitos que os casteláns falantes. Polo que dis de que non só a lingua representa a cultura dun pobo, completamente dacordo e xa che teño dito que a cultura galega feita en chino ou en castelán é tamén cultura galega se está feita en Galicia.

No do pensamento autónomo non quero darme por aludido porque eu son conscente de que teño un pensamento autónomo. Outro saludo para ti.

CHEMA BUZARRA dijo...

Estimado compañero:

Entenderás que no aporte nada a tu post....Pero, deseo agradecer tu comentario dajedo en mi bitácora.

Saludos socialistas

Millán Fernández dijo...

Gracias a ti, me ha parecido muy interesante lo que dices, como siempre.

Un saludo!!

Efraím Díaz dijo...

Millán, argumentas muy bien, simpre lo has hecho, pero no coincido contigo en ciertas cuestiones.

Creo que coincidimos en:

Simplemente hay otras cuestiones igual de importantes que el idioma que no se defienden de la misma forma y parece que no importan.

El problema aquí, en Galicia, es que se está tratando de imponer una lengua, que cada cual esta en su derecho de usar o no usar.

Dices que conoces a gente que no sabe hablar gallego... yo conozco a gente que no sabe hablar castellano y con menos de 65 y de 30 años también.

También conozco y estoy harto de escuchar a personas que hablan gallego en medios de comunicación y no saben hablarlo, que hablen bien, o no? Así como personas que no hablan bien castellano...(generalmente del sur de españa)

He leido afirmaciones, no en tu opinión, sobre que el pensamiento se hace a traves del lenguaje. A pesar de que tengo ciertas dudas de que se haga totalmente de esta manera..., no quiero hablar gallego impuesto, ya que cuando hablas un idioma si que es cierto que te cambia la forma de pensar y de ver el mundo, es como si cada idioma tuviera un aura propia o energía propia.

Personalmente no me identifico con lo que el idioma gallego me transmite, no me siento libre en mi propia tierra y para mí eso tiene la misma importancia que para los manifestantes de Santiago.

Nunca me han parecido bien las discriminaciones positivas, ya que pueden ser muy injustas y llegar a convertirse en imposiciones, que creo que es el caso que ocurría en Galicia, se debe trabajar más la educación y queremos soventar un problema de falta de respeto al prójimo, un problema más profundo de una forma superflua.

Te voy a poner un ejemplo, creo que alguna vez lo he citado pero para mi es importante: como bien sabes como músicos, hemos tocado en muchas partes y creo recordar una actuación en la Feira do Quiexo de Arzua en el año 1996, con Zuncurrundullo, despues de volver de Francia, aun no estaba en la banda, pues que pasó?, mi padre estaba presentando las canciones y alguien en el público exclamó, "FALA GALEGO MAMÓN".

Y te podría poner como mínimo y sin pensar mucho 3 ejemplo más... ahora me dirás que maleducados los hay en todas partes. Pues bién, yo he hablado en muchos momentos de mi vida gallego, y nunca me he sentido despreciado por ello ni he visto ningún desprecio hacia alguien que así lo hiciera no haciendolo yo. Pues curiosamente si que he sentido el desprecio al contrario, y no solo con palabras, sino con actitudes y energía que las personas enviamos sin ser conscientes.

He llegado a ver en mi puesto de trabajo un decálogo do mestre galego falante, cuyo principal objetivo como profesor/a no era educar, sino educar y hacer vivir en gallego.

Etc etc etc.

Millán, no quiero polémicas ya que se que en esto no coincidimos, pero no coincidimos en las formas, creo que en el fondo si.

Hay que defender el gallego, si, primarlo con cuidado y nunca imponer nada¡¡¡NUNCA. Cosa que se se ha hecho Millán.

Creo que los que defienden fundamentalistamente el gallego con estas formas, en vez de ganar adeptos, como yo, los estan perdiendo, como yo...

Millán Fernández dijo...

Gracias, ti tamén argumentas e defendes ben as túas posicións.

Mira, penso que non estaremos dacordo en cousas porque ti partes da base de que o galego se impón, e eu parto da base de que o idioma imposto en Galicia foi históricamente o castelán e o normal e iniciar un proceso de recuperación (que se ten dado, pero con pucos resultados) para igualar ás dúas linguas, sobre todo, socialmente.

Non se trata de impoñer nin de obligar, pero hai unhas leis que hai que cumplir mentras estas non se deroguen ou non se cambien. Hai unha Constitución, un Estatuto, unha Lei de Normalización e un Decreto sobre este tema.

Todas estas normas fixéronse no seu día cun amplo consenso entre axentes sociais e forzas políticas e evidentemente as normas, como son xeneralistas, nunca van contentar ao 100% das persoas sempre.

Partir da base que ese conxunto de normas recortan dereitos ou mesmo a liberdade é unha posición política lexítima, pero dende o meu punto de vista alonxada da realidade.

Todo é mellorable e é certo que é un asunto sensible, pero o problema disto é que se fixo bandeira ideolóxica dun tema que non debera ser tal.

Polo que dis de Candido e aquel día, eu estaba alí e sentín vergoñaa. Pero talibáns hai en todos os sitios. A min téñenme increpado por falar galego....

Eu penso que o pensamento non sei fai a través da linguaxe, senón que alí onde hai unha forma distinta de pensar, ser, e estar no mundo créase tamén unha personalidade colectiva que pode manifestarse a través dun idioma. Hai sentimentos e outras moitas manifestacións que tan sólo se poden expresar nunha lingua. O galego é a expresión dunha cultura particular e polo tanto é algo enriquecedor, perdelo, que se extinga, vai contra a propia especie humana. Pero hoxe en día eso é máis irrelevante...De todo esto o que hai que facer é non caer no dogmatismo e evitar que a xente termine por odiar un ou outro idioma.

Todos son bos, e oxala todos puidesemos dominar varios...pero hai xente que ten como obxectivo reducir ó ambito máis individual e residual un idioma que debera de estar en pé de igualdade cos demáis da terra, aínda que teña menos falantes. O numero de falantes non fai a calidade dun idioma.

Hai xente que pensa que falar en galego é cerrase nun pequeno mundo chamado Galicia, pero eu non o vexo así. É ó revés...podes ser o máis universalista, internacionalista e cosmopolita falando ademáis de galego todas as linguas que poidas.